بخشی از مطلب
 امروزه سازه های بتن آرمه به علت مقاومت فشاری زیاد، اقتصادی بودن، دسترسی به مواد تشکیل دهنده و دوام، بخش قابل توجهی از ساخت وساز را به خود اختصاص داده است. از طرفی یکی از مهمترین مسائلی که در اجرای این سازه ها وجود دارد نوع  وصله میلگرد و محل آن می باشد که به شدت بر روی رفتار اعضای بتن آرمه تأثیرگذار می باشد. از طرفی در اکثر سازه های بتن آرمه از وصله پوششی استفاده می شود و از آنجایی که در وصله پوششی تنش به واسطه بتن منتقل می شود، لذا اینوع وصله از نظر سازه ای در برابر بارهای لرزه ای مناسب نمی باشد. علاوه بر آن درصد قابل توجهی از میزان میلگردهای مصرفی در هر پروژه بابت طول پوششی مصرف می شود که این از نظر اقتصادی مطلوب نمی باشد.
علاوه بر روش پوششی برای وصله آرماتورها روش های دیگری مانند وصله مکانیکی، جوشی و دیگر روش های نوین وجود دارد که این ها گزینه ی خوبی برای وصله آرماتورها به جای وصله پوششی می باشند. در حقیقت این نوع وصله ها پایداری مستقل از بتن  دارند که این ویژگی باعث پایداری بیشتر سازه به هنگام صدمه دیدن بتن در سوانح طبیعی خواهد شد.
همانطور که می دانیم بتن مخلوطی از مواد جامد (شن ، ماسه و سیمان ) همراه با آب است که یک جسم ژله ای به دست می آید.
انواع بتن :
1- بتن سبک
2- بتن ضعیف ( مگر)
3- بتن اصلی
4- بتن آمیخته با فولاد ( آرمه )
میلگردهایی که در بتن جهت مقاوم سازی استفاده می شود آرماتور نام دارد.
-آرماتور بندی : 
نکاتی در مورد آرماتور:
باید کاملا در جای خور قرار گیرند و محکم باشند چون ممکن است حین بتن ریزی و فشار جابه جا شوند.
 محل تلاقی میلگردها را باید به وسیله مفتول های آهنی به قطر  6mm به هم محکم
 متصل کرد
 باید دقت شود که انتهای مفتول در جهت داخل بتن متمایل شود و قسمت های اضافی قطع گردد در غیر این صورت این مفتول ها زنگ می زنند.
انواع آرماتورها :
- آرماتورهای طولی
-آرماتورهای عرضی
-اودگا
-آرماتوربه صورت خرک های نگهدارند
 1-   پوشش بتن :
پوشش بتن روی میلگردها برابر است با حداقل فاصله بین رویه میلگردها اعم از طولی یا عرضی تا نزدیکترین سطح آزاد بتن .
- مقدار پوشش تولید شده نباید هیچگاه از              نسبت به اندازه مجاز کمتر باشد.
   ضخامت پوشش بتنی محافظ میلگردها متناسب با شرایط محیطی انتخاب می شود.
-انواع شرایط محیطی :
الف – ملایم : هیچ نوع عامل مهاجم مثل رطوبت ، خشکی زیاد ، یخ زدگی در آن نیست .
ب – متوسط : دران قطعات بتنی در معرض رطوبت قرار می گیرند.
ج – شدید : قطعات بتنی در آن در معرض رطوبت یا تعریق شدید و یا خشک شدن و یخ زدن قرار می گیرند .
د – بسیار شدید : قطعات بتنی در معرض گازها ، مایعات ، مواد خورنده قرار  می گیرند .
ه – فوق العاده شدید : قطعات بتنی در معرض فرسایش شدید عبور وسایل نقلیه با آب جاری قرار می گیرند
آزمون خمش:  
آزمون خمش به دو صورت خمش سرد و خمش مجدد صورت میگيرد.
آزمون خمش سرد برروی نمونه هایی با طول حداقل ٢٥٠ ميليمتر که مستقيماً از خط توليد به دست آمده و هيچگونه عمليات مکانيکی (از جمله تراشکاری ) بر روی آن اعمال نشده است . انجام می گيرد
روش آزمون خمش سرد مطابقاستاندارد ملی ایران به شماره ١٠١٦ صورت می گيرد.
در آزمون خمش مجدد، نمونه های آزمون را که مشابه نمونه های خمش سرد است، به ميزان ٩٠ درجه در دمای محيط خم و سپس نمونه را به مدت حداقل نيم ساعت تا دمای ١٠٠ درجه سانتيگراد
گرم می شود . پس از آنکه نمونه سرد شده و به دمای محيط رسيد آن را با نيروی پيوسته و یکنواخت،
به ميزان ٢٠ درجه برمی گردانند.
ميلگرد زمانی از نظر هر یک از آزمون های خمش قابل قبول تلقی می گردد که پس از خمش، هيچگونه ترک شکستگی یا سایر عيوب در آن ایجاد نگردد و مشاهده نشود......